Van een klein buikje ging ik in 9 maanden tijd voor de derde keer naar een behoorlijke toeter! Mooie buik vond ik zelf, niet helemaal ontploft maar gewoon alleen een enorme buik, geen twijfel over mogelijk of ik zwanger was, eerst kwam de buik dan kwam Dees. Na een week of 8 kon ik m’n (toen nog) buikje al niet meer verstoppen, kennelijk is dat allemaal veel sneller zichtbaar bij kind nummer 3. Wat ben je dan trots!
Dan kom je in de fase waarin iedereen er met liefde en opmerking over maakt ! Nou nou, weet je zeker dat het er geen twee zijn??? Zoooo jij hoeft niet lang meer zeker?? Let op mijn woorden, die blijft niet lang meer zitten hoor (met 6 maanden…). Mensen weten er altijd wel wat over, soms leuk, soms een tikkeltje irritant! Een hand op je buik; Even voelen hoor, zoooo bijzonder. Tja, het hoort eigenlijk niet natuurlijk maar ik heb er nooit zo’n moeite mee gehad, het is ook een wonder!
Na bevalling nummer 1 was ik lichtelijk in shock dat die buik dus niet direct verdwenen is. Ik ben op zich altijd vrij slank geweest en het bleek nog aardig wat voeten in de aarde te hebben om weer een beetje op m’n oude gewicht te komen. Na nummer 2 had ik er al minder moeite mee, ik was voorbereid. En nu, bijna 4 maanden na de geboorte van onze jongste schat wordt het toch ook echt wel tijd om er wat aan te doen want tja er is (begrijpelijk) een lekker zwabber-buikkie gebleven maar hey, ik ben dan ook mama van drie kinderen, op zich heel normaal natuurlijk dat je niet geheel ongeschonden uit de strijd komt! Het is al bijzonder genoeg dat een vrouwen lichaam dat allemaal kan handelen.
2 weken na de komst van onze Jona, deed ik even een snel boodschapje bij de Hema, heel wat voor mij om m’n pasgeboren kleintje zo maar bij papa achter te laten.. maar ik had iets nodig en vond het gewoon even een leuk uitje. Diezelfde ochtend nog had ik in de spiegel gekeken en dacht ik; Dees, voor iemand die net twee weken geleden bevallen is zie je er best goed uit ! Vol zelfvertrouwen sprong ik op de fiets, zwaaide nog even naar wat bekenden onderweg en liep vrolijk de Hema door…gewoon helemaal happy de peppy! Voordat ik de babyafdeling bereik zie ik een bekende, die mij duidelijk ook ziet en hij zegt; Meid, wat leuk .. wat zie ik nou??? Al wrijvend over z’n buik… Gefeliciteerd !!! Och och och… joh, hoe ongemakkelijk. Die arme kerel voelde zich natuurlijk ook knap ongelukkig toen ik –met m’n meest normale blik en op geforceerd grappige toon- zei; Nee joh, die baby is er net 2 weken uit dus dit is nog een beetje oud vet! Geloof me, hier bleef het niet bij… Ik zou je nog verschillende zwaar ongemakkelijke momenten kunnen vertellen waar zich soortgelijke situaties voordeden, verschrikkelijk! Achteraf kan ik er best om lachen maar op zo’n moment…
Die buik is fantastisch zolang er een baby in zit.. zodra die baby het pand verlaten heeft ziet iedereen je toch het liefst gelijk weer strak in het pak (voorzover ik dat daarvoor was). Ik zelf zou dat overigens ook geen straf vinden hoor… doe maar een strak lijffie zonder dat ik daar iets voor hoef te doen! Afgelopen week heb ik een kijkje genomen bij een sportschool hier in de buurt en vervolgens de knoop doorgehakt, moeders gaat aan de bak in de sportschool!
Kijk maar uit ik heb straks een partij spierballen, knappe kerel die dan nog iets van m’n buikkie durft te zeggen.. Wish me luck !!
10 Comments
Heerlijk verhaal weer!
Go girl, you can do it!!
Yes… eerste keer sporten is in de pocket ! Je weet het, je bent mijn grote voorbeeld hè !
ow super! ben de strijd ook weer aangegaan in de gym….tors nog altijd ‘oud vet’ mee van 3 zwangerscappen bij elkaar! succes Dees 🙂
Helen wat leuk…wij hebben wel veel gemeen hè? Een bakkie bij ‘Lievelingetjes’ naar de gym… we moeten elkaar toch wel eens gaan tegenkomen binnenkort. Jij ook veel succes hoor!
Nou Dees, ik zal je bemoedigen !
Bij jouw WAS het oud vet maar helaas, bij mij is het nieuw vet…….
Toch maar eens met jouw mee naar de sportschool ?
Je bent meer dan welkom om mee te gaan…. Zit dat vet aan je grote teen? Ik heb het namelijk nog nooit gezien!
Oh die ongemakkelijke momenten!! Herkenbaar!
Mooi verhaal weer, Dees!
Hoe beroerd dat ook voor jou is… Ben ernstig blij dat het herkenbaar is! ?
Een soortgelijke actie had ik toen m’n jongste een maand of 6 was. Goed excuus was wel dat ik een a-lijn jurkje aan had. Maar die is daarna maanden in de kast blijven hangen! Leuke blog!
Ik vind jouw A-lijn jurkje een geweldig excuus en de betreffende persoon was natuurlijk echt een sufferd! Leuk om te horen… bedankt voor je reactie ?