Corona has left the building!

Geen zorgen, dit is geen anti- of pro- mondkapjes blog of complottheorie verhaal. Dit is geen negatief verhaal over de overheid. Dit gaat niet over mijn mening over Corona en hoe het RIVM allerlei regels heeft opgesteld die wel of niet goed zijn, als je dat wil lezen kun je je lol al op Facebook vinden…. Nee, dit is gewoon een verhaal over hoe Corona een bezoekje bracht aan huize Stolker en hoe we het gelukkig ook weer heerlijk hebben kunnen uitzwaaien. 

Toen mijn altijd ‘hete’ echtgenoot een dekentje pakte twee weken geleden op zaterdagavond wist ik het gelijk…foute boel! Als die man het koud heeft kan dat maar één ding betekenen; die wordt ziek. Twee dagen later kwam inderdaad de uitslag ‘Corona’. 

Nou daar gingen we dan; quarantaine! Ramen dicht, deur op slot en alleen af en toe luchten in de achtertuin….

Naast 1 echte ziekdag kwakkelde René een beetje grieperig door en leek het allemaal wel mee te vallen. Natuurlijk kon het niet uitblijven, ik kreeg een raar hoestje. 

Toch maar even testen…en ja hoor bingo; Covid-freaking-19! 

Ik had eigenlijk naast het kuchje nergens last van en zat heerlijk in de tuin in het zonnetje met een glas wijn foto’s te versturen naar mijn familie dat Corona een peulenschilletje was in Huize Stolker…en dat je die Corona gewoon moet ‘verzuipen’ en uit moet branden in het zonnetje. Een paar dagen later werd ik toch wel echt ziek en had ik een beetje spijt van mijn grote mond. Maar hey, het viel mee…we zijn er doorheen, geen horrorverhalen van onze kant. 

Wat doe je dan hè, tijdens die quarantaine? In ons geval, zeker in de sombere regenachtige dagen, hele dag kaarsjes aan en kerstliedjes draaien (serieus een guilty pleasure geworden, kan die boom het huis al in?), leuke films kijken, spelletjes doen en thuisschool want ja, waar de kids in week één van de quarantaine herfstvakantie hadden, moesten ze in week twee toch echt aan de bak. School had het top geregeld met online onderwijs dus er lag weinig druk aan onze kant en daardoor konden we zelf ook iets doen. Af en toe kwam één van onze moeders aan de deur met een ‘survival pakket’ in de vorm van lekkernijen en cadeautjes…en kregen we tal van appjes van lieve familie en vrienden. We hebben het goed want laten we eerlijk zijn, er zijn mensen die heel anders door zo’n quarantaine tijd heen moeten gaan; alleen en soms zonder mensen om zich heen om ze te helpen.

Hysterisch lachen hebben we ook gedaan, zo hebben we bijvoorbeeld Mr. Bean herontdekt en waar ik dat normaal vreselijk vind vond ik het nu enorm grappig (komt vast door de Corona) en waar we ook zo enorm om hebben gelachen; Onze idiote geweldige kinderen die weer menig optreden hebben verzorgd. De oudste die op TikTok ergens ooit het woord; ‘Corona-berry’ langs had horen komen en dat bijna dagelijks wel een paar keer liep te brullen door het huis op een hysterische cowboy achtige manier verzorgde ook menig lachsalvo hier en dat woord gaan we nooit meer kunnen vergeten. 

De meeste grapjes gingen overigens over de ‘reuk’ van manlief… die rook namelijk helemaal niets meer. Tja, dan is het natuurlijk geweldig grappig om af en toe iets onder zijn neus te stoppen en te zeggen: “Waar ruikt dit nu naar?” Of om gewoon random te roepen: “Wat ruik ik nou?” Andersom vond René het ook erg leuk om de keuken in te lopen als ik stond te koken en te roepen: “Oooooo wat ruikt dat heerlijk!!!!” en ik daar uiteraard bloedserieus op in ging om er een paar seconden later achter te komen dat ik compleet in de maling werd genomen. 

Nou lieve mensen, blijf vooral gezond en schaam je niet als je liever nog even met een boogje om me heen loopt voor de zekerheid. Ik zal net doen of ik het niet door heb 😉